4.6.10

Παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος: τί κόσμο θέλουμε επιτέλους;


Μετά τη φοβερή οικολογική καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού (που μάλλον  πρόκειται για τη χειρότερη καταστροφή που έχει σημειωθεί ποτέ στην ιστορία των ΗΠΑ , χειρότερη ακόμα και απ’ αυτή του « Exxon Valdez» στην Αλάσκα) το ερώτημα ξανατίθεται με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο: τι κόσμο θέλουμε επιτέλους;

Ανάπτυξη και πλούτο με κάθε κόστος; Χωρίς όρια και χωρίς αιδώ;
Που είναι αλήθεια η περιβαλλοντική πολιτική του προέδρου Οbama που θα γέμιζε με ΑΠΕ τον κόσμο ολόκληρο και θα προστάτευε την βιοποικιλότητα πάση δυνάμει;

Γιατί πώς αλλοιώς να ερμηνεύσει κανείς την οικολογική αυτή καταστροφή στο κέντρο της τεχνολογίας;  Η διαρροή στην πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου "Deepwater Horizon" της BP ξεκίνησε στις 20 Απριλίου και συνεχίζεται ακόμα και σήμερα. Όσες προσπάθειες έχουν γίνει μέχρι τώρα δεν στέφθηκαν από επιτυχία και τα απαισιόδοξα σενάρια θέλουν τη διαρροή πετρελαίου να συνεχίζεται τουλάχιστον μέχρι τον Αύγουστο. Λένε ότι δεν λειτούργησε αφενός το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης διότι έλειπαν οι μπαταρίες ή είχαν αδειάσει, κανένας δεν τις άλλαξε ή δεν τις φόρτισε και επίσης δε λειτούργησε ο μηχανισμός όπου κλείνουν αυτόματα οι βαλβίδες της άντλησης. Ομως είναι αρκετή η δικαιολογία αυτή; Πρόκειται για ένα ατύχημα που δεν μπορούσε να αποφευχθεί ή όχι μόνο θα μπορούσε αλλά επιπλέον προκλήθηκε από εγληματική αδιαφορία και μη τήρηση των κανόνων ασφαλείας;


Το ερώτημα τίθεται καθημερινά σχεδόν όπου Γης. Και προφανώς και στον τόπο μας. Θέλουμε οικονομική ανάπτυξη,  ναι. Θέλουμε ανταγωνιστικότητα, ναι.  Θέλουμε βιομηχανική ανάπτυξη, ώστε να μην φοράμε διαρκώς το "παπιγιόν" του σερβιτόrου, ναι. Αλλά με ποιό κόστος για το περιβάλλον και τη ζωή μας; Και τι κάνουμε γι'αυτό; Πώς προστατεύουμε τα όρια που βάζουμε;

Δυστυχώς φέτος δεν ...γιορτάζει μόνο ο κόλπος του Μεξικού.  Γιορτάζει και η βιοποικιλότητα, η οποία βιάζεται απανταχού της γης. Γιορτάζει ..η διαχείριση των απορριμμάτων στις χωματερές, στους ΧΥΤΑ και στους αναμενόμενους σταθμούς κομποστοποίησης, μηχανικής και θερμικής επεξεργασίας. Γιορτάζουν οι ορεινοί όγκοι και οι υγροβιότοποι, ειδικά της Αττικής. Γιορτάζουν οι χώροι αστικού πράσινου, οι ελεύθεροι χώροι για τους πολίτες, η ελεύθερη πρόσβαση των λουόμενων στις ..καθαρές μας παραλίες και η μη  εκμετάλλευσή τους από διαφόρους!  Γιορτάζει και ο Μάρκος...

Τελικά ο “Μάρκος”, το νεαρό αρσενικό φωκάκι που βρέθηκε πυροβολημένο στην Εύβοια, δεν κατάφερε να επιβιώσει...Οι κίνδυνοι που διατρέχει η φώκια Monachus monachus και οδηγούν στην σταδιακή εξαφάνιση της είναι τελικά ο εξής ένας: ο άνθρωπος!

Ας ελπίσουμε οτι τελικά μέρες σαν κι αυτήν θα δώσουν έστω ένα ελπιδοφόρο μήνυμα και μια ευκαιρία να σκεφτούμε (για μια ακόμη φορά): τι είμαστε και που πάμε..


[Πέτρος Τζεφέρης] [by tzeferis Peter]

Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου Βορείων Σποράδων


Many Species
One Planet
One Future

8 comments:

KAREN είπε...

yes peter, its affecting us horribly. Our seafood industry, Bon Secour, Alabama,
is being shutdown due to the oil spill.

Our boats cant work pray for an end soon or our company will not be able to continue without the Seafood coming in

We still have stock for now but it wont last much longer...

Sophia είπε...

Νομίζω ότι μια πολύ μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, απλά αδιαφορεί για το τί κόσμο θέλει ή εστιάζει τα θέλω της στην πολύ βραχυπρόθεσμη επιβίωση και το κέρδος, χωρίς μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα. Ελάχιστοι, θεωρώ, έχουν ως πρώτο μέλημά τους την τήρηση των κανόνων ασφαλείας για θέματα τα οποία όταν ξεφύγουν έχουν τέτοιες επιπτώσεις, σε σχέση με το κέρδος πάλι... Και σίγουρα, αρκετοί δεν έχουν καταλάβει την άρρηκτη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στον άνθρωπο και το περιβάλλον του και την ανάγκη να μην καταστρατηγούνται τα όρια βιωσιμότητας....

Τζεφέρης Πέτρος είπε...

Απλά ο κόσμος ιδιώτευε και τώρα ιδιωτεύει ακόμη περισσότερο. Κοιτάει την πάρτη του να το πούμε πιο απλά.
Ομως οι αρχαίοι είχαν μια άλλη έννοια στον όρο ιδιώτης..
ήταν ο ανόητος..(idiot σήμερα)..
Γενικότερα, ο όρος "ιδιώτης" χαρακτήριζε αυτόν που δεν ασχολείται με τα κοινά, ή -κατ'επεκταση- αυτόν που δεν μπορεί να κατέχει δημόσιο αξίωμα λόγω έλλειψης βασικών ικανοτήτων (όπως πχ. διανοητική καθυστέρηση). Η μη συμμετοχή στα κοινά θεωρούνταν "όνειδος" (κι επέσυρε ποινές που έφταναν μέχρι την εξορία ή τη δήμευση της περιουσίας). Κατέληξε έτσι ο όρος "ιδιώτης" να σημαίνει για τους αρχαίους τον οκνηρό, τον άβουλο και κατ' επέκταση το βλάκα.
Και ιδιώτην γνώναι..
Και ο ανόητος λοιπόν θα έπρεπε να καταλαβαίνει την άρρηκτη σχέση ανάμεσα σε άνθρωπο και περιβάλλον, που επισημαίνεις Σοφία.
Και να συμμετέχει..
Ελεος, ένας μηχανικός, να θυμίζει τα αρχαία..

Τζεφέρης Πέτρος είπε...

και ως προς την ουσία συμφωνώ απολύτως μαζί σου.
Γι'αυτό η "κατανάλωση" είναι η βασίλισσα του καιρού μας,
ενώ η "βιωσιμότητα" είναι η πριγκίπισσα που βρίσκεται μονίμως στην αφάνεια και στα αζήτητα ως αγαθό εν ανεπαρκεία..

yannidakis είπε...

νομιζω πως δικαια μπορουμε να πουμε πως η φετινη επετειος του περιβαλλοντος ειναι κυριολεκτικα & μεταφορικα "μαυρη"
Κι ομως οπως η φυση, ετσι κι εμεις πρεπει να συνεχισουμε την προσπαθεια μας για την προασπιση της :[

Unknown είπε...

«Δε λειτούργησε αφενός το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης, διότι έλειπαν οι μπαταρίες ή είχαν αδειάσει, κανένας δεν τις άλλαξε ή δεν τις φόρτισε και επίσης δε λειτούργησε ο μηχανισμός όπου κλείνουν αυτόματα οι βαλβίδες της άντλησης.»

Sounds Greek to me! :p

Να ρωτήσω κάτι αν ξέρεις, που με προβλημάτισε:
Όταν μια πετρελαιοπηγή στην ξηρά έχει πρόβλημα, την βομβαρδίζουν και έτσι την κλείνουν. Αυτή γιατί δεν την τορπίλισαν να κλείσει να ησυχάσουμε;

Τζεφέρης Πέτρος είπε...

στα υποθαλάσσια κοιτάσματα (και μάλιστα deepwater horizon σαν αυτό) η τεχνολογία που τουλάχιστον μέχρι τώρα υπήρχε ήταν αυτό το περίφημο "top kill" δηλ. επιχείρηση σφραγίσματος με εφμύσηση λάσπης, δείτε εδώ:

http://www.youtube.com/watch?v=v4YG7J-Ws6k

Δυστυχώς απέτυχε και αυτό. Αλλωστε δεν έχει εφαρμοστεί σε deepwater πουθενά με επιτυχία..ούτε πρόκειται για εύκολο εγχείρημα στις συνθήκες αυτές.Δείτε κι αυτό:

http://www.youtube.com/watch?v=XLiqvZOP8TY&NR=1

Στην ουσία από την αρχή αυτό που έχουν κάνει ειναι να τοποθετήσουν ένα "χωνί" πάνω στο σημείο διαρροής σε βάθος περίπου 1500 μέτρων. Το χωνί έχει τέσσερις βαλβίδες, από τις οποίες συνεχίζει να διαρρέει πετρέλαιο, και οι οποίες θα πρέπει να κλείσουν σταδιακά. Αυτό απαιτεί χρόνο.

Ανώνυμος είπε...

Kι ενώ το θέμα ειναι τόσο σημαντικό και θα έπρεπε να ασχολούμαστε πολύ περισσότερο με αυτό, εμείς ασχολούμαστε μέρα νύχτα με τους κάποτε (ο 1981) ανέστιους Τάσο και τον Ακη κλπ. Οι εισαγγελείς και οι διακαστές γιατί πληρώνονται αραγε;

Δημοσίευση σχολίου

Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!